Na ons verlof, die we vooral gebruikt hebben om eens als gezin op onze plooi te komen was er de koers in de thuishaven van de ploeg te Beernem. Wel beter gekend als een gemakkelijke koers.

Althans dat was vroeger zo maar de laatste 2 jaar is het parcour blijkbaar veranderd. Een toer die ik niet kende. Ik stond met ploegmaat en MTB kopman Bram Huysentruyt aan de start, die, na enkele passages bij de nevenbonden aan zijn debuut toe was bij de EZC.

Zondag sloot ik een weekend aan de caravan af met het Limburgse PK voor EZC in Kerniel - Borgloon. Het hartje van de fruitstreek dus. 137 km stonden op het programma, maar ik ging er van uit dat het in Limburg vaak net dat ietsje makkelijker koersen is.

Compleet misdacht dus. Toen ik daar aankwam herinnerde ik me dat ik daar in een ver verleden ook nog gekoerst heb en dat het er vooral serieus bergop ging. Door tijdgebrek had ik niet de ganse ronde gedaan, maar het zag er naast de aankomsthelling in de omgeving wel doenbaar uit.