Na 2 weken als een zombie, voelde ik mij zondag op training plotseling superman. De wielertoeristen van de Mandelfietsers zullen het geweten hebben. Ik sprong bijna uit mijn vel van energie. Die supercompensatie na de LCMT komt er dan toch uiteindelijk. Dit was ineens het sein om te gaan koersen in Wakken gisteren.

46 man aan de start voor een hele snelle omloop. Warm weer, weinig wind en af en toe wat regendruppels op het gezicht om af te koelen maar nooit een nat wegdek. Ideaal dus.

Het voorbije weekend was het eindelijk zo ver. 8 maanden trainde ik met 1 doel en dat was mijn titel verdedigen in de LCMT triatlon. Het idee voor deze wedstrijd werd mede door mij aangebracht en vorig jaar kon ik vrij gemakkelijk de toen al behoorlijk extreme eerste editie winnen. Na een rondvraag bij de toen aanwezige deelnemers bleek dat de wedstrijd nog niet extreem genoeg was en omdat de afstanden niet in verhouding waren, mocht het lopen en zwemmen voor de meesten serieus opgetrokken worden. Iets waar de organisatoren gewillig op in gingen.