In dit verslagje wens ik heel kort te zijn. Een van de weinige crossduathlons voor eigen volk dichtbij huis werd één lange aangekondigde afgang. Het zat er 2 weken na de marathon van Olne aan te komen dat ik absoluut niet in vorm was voor deze mooie, maar zeker niet te onderschatten zware crossduathlon.

Na de 3de plaats vorig jaar, werden we met het team opnieuw uitgenodigd naar deze originele crossduathlon. Dit is er eentje waar je met 2 de hele wedstrijd samen moet blijven. Door ziekte in de kerstvakantie zag ik er echt tegenop. Bovendien ben ik al de ganse tijd met rustige looptrainingen bezig, en nu was ik gekoppeld aan ons nieuw team lid Wim De Coene, die vorig jaar onderandere WK powerman in onze leeftijdscategorie werd.