
Zondag stond ik samen met Yannis aan de star van de eerste crossduatlon die deze winter meetelt voor de nationale series.
Dit is een reeks van 6 wedstrijden die we deze winter gaan proberen af te werken.
Yannis ondervond deze week geen last meer van zijn blessure waardoor hij vorige week de wedstrijd nog moest staken.
Aangezien de wedstrijd meetelt in een regelmatigheidscriterium gaven we er nu toch de voorkeur aan iets op reserve mee te doen, zodat hij zeker de finish haalt.
Ikzelf was toch ook wel wat bang, want voor een 16-jarige was de opdracht niet mals. 5,5km lopen - 27 MTB op een mooi, maar veeleisend parcours dat absoluut niet op zijn lijf geschreven was door het gebrek aan hoogtemeters. Het was eerder iets voor de krachtpatsers. En nog eens 2,7km lopen.
Slechts 68 deelnemers aan de start, maar wel een heel hoog niveau. We zetten beiden een goede eerste loop neer. Yannis wisselt als 9de en ikzelf als 33ste met net geen 15km/u gemiddeld. Ik zie ook dat ik tov enkele weken geleden in Hofstade iets meer naar voor zit.
Dan volgt een zware fietsopdracht van iets meer dan een uur. Yannis gaat er voluit voor, maar gaat alleen de strijd aan tegen de wind tegen een vrij omvangrijke groep.
Eénmaal bijgehaald gaat het enorm hard. Yannis houdt stand tot halfweg de laatste ronde waarin het licht genadeloos uitgaat. Hij zal nog terugvallen tot plaats 14 ondanks dat hij nog 30sec sneller fietst dan ikzelf. Maar deze prestatie is er toch één die kan tellen en we zijn vooral trots op zijn vechtlust.
Ikzelf schuif gezapig op naar plaats 15 op de fiets. Ik mag niet klagen van de conditie, maar ik blijf toch merken dat ik de kracht en explosiviteit toch begin kwijt te spelen, die ik vroeger als coureur had. Ik moet dan ook met een 12de fietstijd tevreden zijn.
In de 2de run loop ik achter Yannis, maar die is voledig uit zicht en van achter mij is ook geen gevaar meer.
Ikzelf werd nog 3de 40+ en Yannis werd nog 2de U19.