
Geen duatlon in Kortrijk dit weekend voor mij. De blessure aan mijn gluteus maximus houdt me nog altijd weg van de loopschoenen.
Wat doet men dan bij snikheet weer van 35°C en meer. Te warm om te trainen, te warm om zwaar af te zien. Daarom koos ik voor de Masterkoers in het Naamse Meux. Daar kan ik meestal meekoersen zonder al te zwaar af te zien en Pascale kon constant voldoende bidons aanrijken om koel te blijven.
Slechts 18 master B renners ( 45 - 55 jaar) melden zich aan de start voor een wedstrijd over 12 ronden zonder al te veel zware hindernissen.
De hitte woog duidelijk op het peloton, er was weinig animo om te koersen.
De eerste 3 ronden plaats ik de ene demarrage na de andere tot ik plots weg geraak met Kurt van Goidsenhoven ( ex BK en nu vice BK ) en Steve Guillaume ( Waals Kampioen ).
We zijn alle 3 heel geroutineerd en rijden zonder al te veel inspanning snel een mooie voorsprong bijeen.
Helaas wees Kurt me erop dat we best vroeg finale begonnen te rijden, want de Waal was een sterke spurter. Ik wist wel dat ik toch geen van beiden kon kloppen maar deed vanaf 4 ronden van het einde toch mee aan het om beurten demarreren.
Uiteindelijk kon Kurt wegrijden en ikzelf werd in de spurt met Steve geklopt.
Toch tevreden met mijn 3de plaats, podium in de koers is niet zo gewoon voor mij.
En al zeker met mijn conditie.